Day 9 | Cambrai - Saint Quentin (52km)

This morning we are warned by our neighbor at the campsite: "There is rain in the air and your tent is open". We try to pack everything as quickly as possible. Fortunately, there are only a few drops of rain and we can leave quietly for Saint Quentin. Last night I started experiencing a nagging feeling in my knee. I think I overloaded it a bit. I therefore decide to give some of my luggage to Rutger. Rutger now has a lot of weight to carry around. Fortunately it provides some relief.

Today is also a warm day. There are more clouds, but that makes it much more stuffy. We climb a lot and the landscape becomes more varied. There is a sign along the road with; the source of the Schelde 350 meters. We drive onto the road and arrive in a pleasant green stream valley. There is a beautiful statue at the source and everything looks wonderfully fresh green. What a relief to be in a different environment for a while. Unfortunately we have to continue and a number of long climbs immediately follow. The 'this is how things are going well, this is how things are going better' no longer works and we have to give the children a lot of courage. Fortunately, on the last few kilometers to Saint Quentin we follow the canal and say goodbye to the hills. We settle down at the campsite with our luggage. Glad we're here and time for a cooling ice cream!

Deze ochtend worden we gewaarschuwd door onze buurman op de camping: "Er hangt regen in de lucht en jullie tent staat open". We proberen alles zo snel mogelijk in te pakken. Gelukkig blijft het bij een paar spatjes regen en kunnen we rustig vertrekken richting Saint Quentin. Vannacht kreeg ik last van een zeurend gevoel in mijn knie. Ik denk dat ik 'm een beetje te veel belast heb.  Ik besluit daarom om een deel van mijn bagage aan Rutger te geven. Rutger heeft nu echt veel kilo's mee te zeulen. Het geeft gelukkig wat verlichting. 

Ook vandaag is het een warme dag. Er hangt meer bewolking maar dat maakt het veel benauwder. We klimmen veel en het landschap wordt wat afwisselender. Er staat een bord langs de weg met; de bron van de Schelde 350 meter. We rijden de weg in en komen in een aangenaam groen beekdalletje. Bij de bron staat een mooi beeld en alles ziet er heerlijk frisgroen uit. Wat een verademing om even in een andere omgeving te zijn. Helaas moeten we verder en meteen volgen er een aantal lange klimmen. Het 'zo gaat ie goed, zo gaat ie beter' werkt niet meer en we moeten de kinderen veel moed inpraten. Gelukkig volgen we op de laatste paar kilometers naar Saint Quentin het kanaal en nemen we afscheid van de heuvels. We ploffen samen met onze bagage neer op de camping. Fijn dat we er zijn en tijd voor een verkoelend ijsje!